افزودن برخی مواد به پی وی سی باعث بهبود فرمولاسیون های آن میگردد.
pvc در اثر حرارت دهی در طول فرراورش آن و یا به علت ایجنگ دچار تجزیه حرارتی گشته. و هیدروکلریک اسید آزاد میکند. افزودن هر عاملی که این اسید را از مخلوط پی وی سی و محیط واکنش حذف نماید. باعث بهبود خواص آن میگردد.
از جمله این مواد میتوان به منیزیم هیدرواکسید، ملامین و آمونیوم پلی فسفات اشاره کرد.
خاصیت اسکونجینگ این مواد باعث میشود تا هیدروکلریک اسید از محیط خارج شود. و بدین ترتیب پایداری حرارتی و خواص پلی وینیل کلراید در طول زمان و همچنین در طول فراورش آن بهبود میابد. بطور کلی حذف رادیکال های آزاد و پایداری نواحی ضعیف در طول زنجیره پی وی سی موضوع تکنولوژی پایدارسازیست .
PVCدر طول فراورش و یا در اثر ایجینگ در طی واکنش دهیدروکلریناسیون HCL از دست میدهد. هیدروکلریدریک اسید آزاد شده، واکنش دهیدروکلریناسیون را کاتالیز می کند. با از دست دادن این اسید در طول زنجیره های آن پلیمر، پیوندهای دوگانه تشکیل می شود.
این پیوندها فعالیت بسیار بالایی داشته و باعث گسستگی زنجیره شده و منجر به تشکیل بنزن و مشتقات رنگی آن چون آنتراسن می شوند وجود چنین ترکیباتی در مخلوط PVC خواص رنگ آن را تقلیل می دهد. هر عاملی که منجر به حذف هیدروکلریدریک اسید گردد باعث بهبود رنگ اولیه PVC و پایداری حرارتی بیشتر آن می شود.
در یک مطالعه اثر افزایش منیزیم هیدروکسید، آمونیوم پلی فسفات و ملامین بر رویPVC حاوی آمیزه استئارات های Ca/Ba/Zn مورد بررسی قرار گرفت و مشخص شد که افزایش این ترکیبات به فرمولاسیون pvc باعث افزایش رنگ اولیه آن می گردد. این رفتار را می توان به واکنش این ترکیبات با HCL نسبت داد.